| Wszystkich Świętych |
 W czwartek (31.10.2002r.) uczniowie klas IV - VI w montażu słowno-muzycznym przedstawili historię święta. Wiersze i monologi wywoływały u nas chwile refleksji nad ludzkim życiem. Wspominaliśmy zmarłych pracowników szkoły, a także naszych bliskich...
Wspólną modlitwą uczciliśmy pamieć tych, którzy odeszli, a delegacje uczniów złożyły wiązanki kwiatów i zapaliły znicze na grobach miejscowego cmentarza.
Uroczystość Wszystkich Świętych została wprowadzona przez papieża Bonifacego IV (608-615) z okazji przemianowania rzymskiego Panteonu na świątynię chrześcijańską ku czci Najświętszej Marii Panny. Do tego miejsca zwieziono, na osobiste życzenie papieża, wiele bezimiennych relikwii chrześcijańskich z okolicznych katakumb i cmentarzy. W 834 roku papież Grzegorz IV potwierdził tę decyzję ustanawiając na dzień 1 listopada uroczystość Wszystkich Świętych.
W Polsce jeszcze na początku XX wieku podczas uroczystości Wszystkich Świętych szczególną czcią otaczano żebraków i tzw. proszalnych dziadów, siedzących zazwyczaj przed wejściem do kościołów i na cmentarzach. Na tę okazję gospodynie wypiekały specjalne małe chlebki, zwane powałkami lub peretyczkami. Miały one podłużny kształt, a środek ozdobiony był krzyżem. Pieczono je dzień lub dwa wcześniej, gdyż 1 listopada, gdy dusze przodków wracały do swoich domów, nie wolno było rozpalać ognia. Piec był bowiem ulubionym miejscem przebywania duchów. Uważano, że jeśli ktoś tego dnia piecze chleb, domostwu grozi pożar.
Innym akcentem Święta Zmarłych było palenie ognia. Początkowo ognisko płonęło na rozstajach dróg, wskazując kierunek wędrującym duszom, które przy ogniu mogły się ogrzać. Na przełomie XVI i XVII wieku zaczęto palić ogień na grobach.
Obyczaje te należą do przeszłości. Obecnie na mogiłach i cmentarzach płoną znicze i świeczki, które są symbolem pamięci o zmarłych.
rdo:ks. Zygmunt Kuśmierek
|
 |
|
| [wstecz] |
| |
| UCZNIOWIE 2006/07 |
Klasa 0
 Klasa I
 Klasa II
 Klasa III
 Klasa IV
 Klasa V
 Klasa VI
| |
|
